ای حلب! ای سرزمین آزادگان! گریه مکن!

نوشته: د. فتحي أبو الورد
ترجمه: عبدالخالق احسان
« غرب در جنگی که در خاورمیانه جریان دارد، شیعه را حمایت نموده است و بدون شک اهل سنت تسلیم نخواهد شده و غرب را هرگز نخواهد بخشید»، این گفته خاورشناس یهودی افرایم هراره است که در سایت ( اسرائیل الیوم ) نشر شده و روزنامه ( القدس العربی) آن را نقل قول نموده است.
این سخن درستی است که توسط دشمن مکار بیان شده است و اهل سنت هرگز تسلیم نشده و غرب را نمی بخشد.
آن چه در جهان اسلام می گذرد را اشتباهات نمی دانم، بلکه آن را مقدراتی می دانم که الله متعال ما را به سوی آن سوق می دهد تا به مسئله ی که تقدیر اوست، کشانده شود؛ چنان چه در غزوه بدر، مسلمانان خواستند که قافله تجارتی را نگهدارند و الله متعال خواست که نبردی صورت گیرد. {وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ} [الأنفال: 7] ( اي مؤمنان! به ياد آوريد ) آنگاه را كه خداوند پيروزي بر يكي از دو دسته را به شما وعده داد. ( پيروزي بر كاروان تجاري قريش به سرپرستي ابوسفيان، و يا پيروزي بر لشكري كه از مكّه تدارك شده بود و به سرپرستي ابوجهل براي نجات كاروان آمده بود ). شما دوست مي داشتيد دسته اي نصيب شما گردد كه از قدرت و قوّت چنداني برخوردار نيست ( كه كاروان بود، ) ولي خدا مي خواست حق را با سخنان خود ( كه بيانگر اراده و قدرت يزدانند، براي مردم ) ظاهر و استوار گرداند و كافران را ( از سرزمين عرب با پيروزي مؤمنان ) ريشه كن كند ( لذا شما را با لشكر قريش درگير كرد ).

آن چه در یمن، عراق، سوریه و دیگر سرزمین های اسلامی رخ می دهد،‌مقدماتی است برای تولد دوباره جهان اسلام،‌ دردها و مشکلات با استقبال ازین تولد جدید، از بین می رود، ان شاء الله.
در گذشته نیز جهان اسلام دچار مشکلاتی گردیده که دشمنان اسلام، گمان می کردند که اسلام تا ابد مرده است؛ اما پیروزی های اسلامی به سرعت بازگشت و به جایگاهش قرار گرفته و زمام امور را در دست گرفت.
آخرین حوادث در (حلب شهباء)، ما را از مسیر جهاد،‌ آزاد سازی، عزت و کرامت و محکم کاری آزادی و رهبری با خبر می سازد تا از ما شهیدانی را بگیرد.
اهل حلب، دچار سستی نشده و نسبت به پروردگار خویش ناامید نیستند، در حالی این مشکلات به سر شان آمد که با صبر و شکیبایی در مدت چندین ماه در زیر بمباردمان طیاره ها و شلیک راکت ها ثابت قدم ماندند، سرزمین شان را ترک نکرده و به بدیل آن رضایت نداشتند و نمی خواستند که سرزمین خویش را از دست بدهند؛ ایشان باید به یاد داشته باشند که مشکلات و سختی های بر مسلمانان صدر اسلام و شخص رسول الله صلی الله علیه و سلم نیز وارد گردیده بود.
لذا، ای حلب! گریه مکن! چون جنگ در تداول و دست به دست شدن است، این یک امتحان است و پیروزی های به دنبال دارد، ان شاء الله.

گریه مکن! کشته شده های تو در بهشت و کشته شده های آنان در دوزخ است.
گریه مکن! فرزندان تو جز برای الله متعال سر خم نکرده و فقط برای او تعالی سر به سجده گذاشته اند.
ای حلب! گریه مکن! فرزندان تو عقب نشینی نکرده اند، مگر بعد از این که ملیشی های مزدور از 49 کشور مقدمات پیشروی دولت در حلب را آماده کردند، با تفاوت تعداد و امکانات دشمن، فرزندان تو قهرمان اند، و در حقیقت پیروزی را نصیب شده اند،‌ اگر چه دشمن بر سرزمین تو مسلط شده است، فرزندان تو باز خواهند گشت، آنان فرار نکرده اند، نزد الله متعال شفاعت خواهند نمود؛ چون آنان پیشقراولان پیروزی و آزادی اند.
سر هر کسی را که با حلب همدردی کرده است، می بوسم، مسلمان باشد، یا غیر مسلمان از آزادگان جهان،‌ به هر قسمی که اعلان حمایت و همدردی نموده باشد، آنانی که روح اخوت اسلامی و انسانی در وجود شان دمیده شده است.
با سپاس از پیام آزادي