۱۳۹۴ فروردین ۶, پنجشنبه

كف زدن ها در كانگرس و خوش باوري ما/نویسنده: عبدالبصیر منیب

 هنوز از ملت شدن بسيار دور هستيم، بخاطريكه شخصيت ملي واحد، قهرمان ملي واحد، رئيس جمهور واحد و كابينه متحد نداريم كه مورد قبول اكثريت اتباع كشور باشد و از همه اتباع كشور نمايندگي كند و فقط بيرق واحد، واحد پولي و سرود ملي واحد داريم و هميشه در هر مجلس افتخار داريم، كه تاريخ پنج هزار ساله و فرهنگ غني داريم و امپراطور ها را شكست داديم و كشور ما قبرستان امپراطور ها بوده. در اين جاي شك و ترديدي وجود ندارد كه ما افغان ها در ميدان جنگ موفق و پيروز بوده، مگر در ميدان سياست و حكومت داري هميشه ناكام بوده.



جاي شك و ترديدي وجود ندارد، كه دكتور غني يك شخصيت اكادميك و علمي بوده، مگر عملكرد ايشان در مدت چند ماه و همكاري او در پروژه شركت سهامي با تيم انتخاباتي خود و تيم رقيب اش مرا در مورد فهم و دانش سياسي او مورد شك و ترديد انداخته و مخصوصاً سفر ها و عمره هاي پيهم او به كشور هاي خارجي با يك كاروان بزرگ، بخاطريكه همان ضرب المثل مشهوريست كه اول بايد فكر خانه شود و بعد در فكر بيرون از خانه شويم.
ما افغان ها بسيار مردم خوش باور هستيم و زودتر باور كرده، امروز در كانگرس امريكا نماينده هاي آن كشور، بيشتر از چهل بار به او كف زدند و بيشتر از پانزده بار براي او از جا برخاستند، كه چه مردم هوشيار و فهميده و چه رهبر دانسته و فهميده افغان ها دارند. اين چه قسم رهبر سياسي فهميده است؟ كه تا حال كابينه اش معلوم نيست، ولايات توسط سرپرست مديريت ميشوند، در صد متري ارگ و رياست جمهوري انتحار و انفجار ميشود و جان انسان هاي بيگناه را ميگيرد، در دو كيلو متري آن دختر مظلوم افغان به شكل بربريت كشته ميشود و چه رسد به كارهاي مهم و ضروري ديگر.
فراموش نبايد كرد كه امريكايي ها آسان به كسي كف نميزنند تا اينكه كدام هدف نداشته باشند، مثليكه در دوران جهاد عليه شوروي سابق ما را بخاطر اهداف شان تا وقت شكست قواي روس همكاري كردند و بعد از آن در نيمه راه رها كردند و حتي نعره تكبير صدا ميزدند، حتي ريگن رئيس جمهور آنوقت امريكا، نعره تكبير صدا زد. رهبران و مجاهدين ما را (Freedom Fighters) خطاب ميكردند، مگر قبل از پيروزي مجاهدين سياست ايشان روي محور أفقي به زاويه يك صد هشتاد درجه تغير كرد و همان مجاهدين را جنگ سالار خطاب كردند و در بين همان مجاهدين كسي را قهرمان، دموكرات، ميانه رو و نكتايي پوش و بالاي كسي أنعام تعين كردند و او را افراطي، تروريست خطاب كردند.
حال من نفهميدم چرا همه خرسند هستيم؟ فقط بخاطر كف زدن آنها، كه كانگريس و نماينده هاي مردم امريكا براي دكتور اشرف غني از جا برخاستند و به كف زدن ها سخنراني او را بدرقه كردند. هنوز صلح و امنيت نيآمده چند روز پيش به شكل بسيار فجيع و و حشيانه فرخنده را شهيد كردند و به آتش زدند در پيش روي پوليس، در يك كيلو متري قصر رياست جمهوري، وزارت دفاع و وزارت داخله. اطفال صغير را در ولايت غزني در ميدان سپورت به شهادت رساندند و ديروز در چند صد متري ارگ انتحار و انفجار صورت گرفت.
امريكايي ها در اصل از نسل انگليس ميباشند و شما ميدانيد كه انگليس ها در نيرنگ و فريب دادن ملت ها، مردم هوشيار، زيرك و مكار هستند. امريكايي هاي اصيل كه نژاد اصلي آنها را اندين امريكن ( Indian American or Native American) گويند نفوس آنها بسيار محدود و كم بوده و در قدرت حاكم و يا سياسي هيچ كدام سهم ندارند.
اكثريت از نماينده هاي مجلس سنا و كانگرس امريكا اعضاي حزب جمهوريت خواه و حزب دموكرات بوده كه از نظر سن و تجربه سياسي اشخاص هوشيار و زيرك هستند، در سياست خارجي شان و آنچه منافع ملي شان مطرح باشد تقريباً اكثريت موافق و همنظر ميباشند. دموكرات ها نسبت به جمهوريت خواهان مردم نرم خوي هستند و در مقابل خارجي ها در داخل امريكا سياست و روش معتدل دارند و اكثريت طرفدار مردم غريب و مهاجر ميباشند، مگر برعكس جمهوريت خواهان سياست اعتدال نداشته و در داخل امريكا با مهاجرين روش اعتدال پسند ندارند و در ضمن اكثريت سرمايدار و مردم پول دار پول ميباشند.
وقتي آنها در جريان سخنراني اشرف غني، از او استقبال گرم ميكنند ما نبايد به اين كف زدن ها خوش باور باشيم، بخاطريكه آنها اكثريت از رهبران سياسي جهان را به نحوي مستقيم و يا غير مستقيم به كف زدن ها بالا ميكنند و او را قهرمان و شخصيت ملي معرفي ميكنند و اگر نخواستند و يا مطابق ميل شان كار نكرد چنان او را پايين ميكنند و نه كف ميزنند و نه از جا ايستاده ميشوند و او را از همه ذليل ميكنند، طوريكه با صدام حسين كردند، پس همان ملت قهرمان و پيروز است كه او خود رهبر ملي و شخصيت ملي داشته باشد نه اينكه خارجي ها به او كف بزنند و ما خوشحال باشيم كه نماينده هاي امريكا براي رئيس جمهور ما از جا ايستاده و براي او چند بار كف زدند.
علامه اقبال شاعر مشرق زمين چه خوب فرموده است : خدا آن ملتي را سروري داد كه تقديرش بدست خويش بنوشت به آن ملت سر و كاري ندارد كه دهقان اش براي ديگران كشت
عزت و ذلت از طرف پروردگار لايزال است و كسي را كه بخواهد عزت ميدهد و كسي را هم ذليل ميكند، پس به اين كف زدن ها و جا ايستادن ها نبايد خوش باور بوده، مدت سيزده سال است كه براي ما كف ميزنند و هم ما را به نحوي ميكشند. كسي بنام اردوي ملي، كسي بنام طالب و يا مخالفين، كسي در انتحاري و كسي هم با مرگ تدريجي و همه خوش هستيم كه براي رئيس جمهور ما كف زدند. اولين بار بود كه يك رئيس جمهور كشور خارجي چنين استقبال شد. كدام رئيس جمهور؟ همان رئيس جمهور و رئيس إجرائيه كه از طرف جان كيري انتصاب شدند. اي مردم از خواب غفلت برخيزيد و خود را به طرف ملت سازي نزديك كنيد و يگانه چيزيكه سبب پيروزي و موفقيت ما خواهد بود، وحدت و اتفاق همه مليت هاي ساكن در كشور و چنگ زدن به حبل الله! وبه اين كف زدن ها خوش باور نباشيد.
عبدالبصير منيب

هیچ نظری موجود نیست: